Pestka – ta mała kózka trafiła do nas ze szkoły rolniczej wraz ze swoją koleżanką Adelką (niestety już za Tęczowym Mostem). Obie kozy nie dawały sobie rady w swoim stadzie. Adelka miała problemy z tylnymi nogami, co utrudniało jej poruszanie się, a Pestka urodziła się jako najmniejsza i najsłabsza i nie dawano jej dużych szans na przeżycie. Miała problemy, żeby dostać się do pożywienia, była przeganiana przez inne osobniki. W takiej sytuacji nie mogła pozostać w stadzie. Zabraliśmy więc obie kózki do nas. Pestka była silniejsza niż się wszystkim wydawało i jej chęć do życia zwyciężyła. Kózka doskonale zaaklimatyzowała się w nowych warunkach. Pestka jest najbardziej przyjacielska, reaguje na swoje imię i zawołana przybiega do człowieka. Uwielbia się tulić i wie, że w kieszeniach można znaleźć smakołyki: suchy chleb lub marchewkę. To kolejna nasza podopieczna, która zostanie z nami do końca swoich dni.